Η Επαγγελματική Αστική Ευθύνη του Δικηγόρου από την άσκηση του επαγγέλματος

 

Η άσκηση του επαγγέλματος του δικηγόρου διέπεται από τον περί Δικηγόρων Νόμο και τους .....

Κανονισμούς Δεοντολογίας.

  Σύμφωνα με τους Κανονισμούς ο δικηγόρος οφείλει να υπηρετεί τη δικαιοσύνη και να συνεργάζεται στην απονομή της. Η βάση του επαγγελματικού αυτού καθήκοντος είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων του πελάτη του στο μέτρο της ικανότητας του, χωρίς φόβο και σε αυστηρή συμμόρφωση με την ισχύουσα Περί Δικηγόρων νομοθεσία και τον ηθικό νόμο.

Άλλοι κανονισμοί που αφορούν τις σχέσεις του δικηγόρου με τον πελάτη προβλέπουν μεταξύ άλλων και τα εξής σημαντικά:

• Ο δικηγόρος οφείλει να συμβουλεύει και να υπερασπίζεται τον πελάτη του σε εύλογο χρόνο, ευσυνείδητα και με επιμέλεια.

• Ο δικηγόρος δεν μπορεί να δεχτεί μια υπόθεση αν δεν μπορεί να ασχοληθεί με αυτή σε εύλογο χρόνο λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της υπόθεσης και των άλλων υποχρεώσεων του.

• Ο δικηγόρος οφείλει να μην ενεργεί ως σύμβουλος ή εκπρόσωπος ή δικηγόρος περισσοτέρων του ενός πελατών στην ίδια υπόθεση, εφόσον υπάρχει σύγκρουση των συμφερόντων αυτών των πελατών ή σοβαρός κίνδυνος για τέτοια σύγκρουση.

• Ο δικηγόρος οφείλει να μη διαβεβαιώνει τον πελάτη του ότι θα κερδίσει την υπόθεσή του, οφείλει να δίνει μόνο τη γνώμη του για το βάσιμο ή μη της υπόθεσης.

• Ο δικηγόρος οφείλει να συμβουλεύει τον πελάτη του να συμβιβάζει την υπόθεση του αν ο συμβιβασμός είναι κατά τη γνώμη του δίκαιος και εύλογος.

• Όταν ο δικηγόρος αναλαμβάνει υπόθεση, δεν δύναται να αποσυρθεί, εκτός αν μεσολάβησε εύλογη αιτία που επηρεάζει την καλή φήμη του, την αξιοπρέπεια του ή τη συνείδηση του ή αν μεσολάβησε παραβίαση από τον πελάτη του οποιασδήποτε ηθικής ή υλικής υποχρέωσης προς αυτόν ή διαφωνία ως προς τον χειρισμό της υπόθεσης, ή λόγω οποιασδήποτε άλλης εύλογης αιτίας.

• Ο δικηγόρος οφείλει πάντα να καταβάλλει εύλογη προσπάθεια για εξεύρεση λύσης στη διαφορά του πελάτη του ανάλογη με το κόστος της υπόθεσης και οφείλει την κατάλληλη στιγμή να του παρέχει τη συμβουλή του σχετικά με την δυνατότητα αναζήτησης συμφωνίας

ή επίκλησης εξωδικαστικών λύσεων ώστε να τερματισθεί η διαφορά.

• Ο δικηγόρος οφείλει να τηρεί τα κεφάλαια των πελατών σε ξεχωριστό τραπεζικό λογαριασμό στο όνομα του δικηγόρου που να αναφέρει ότι κατατίθενται και κρατούνται για λογαριασμό των πελατών.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

διαβάστε το άρθρο: Υποχρεωτική η Ασφάλιση επαγγελματικής ευθύνης και για τους Δικηγόρους 

---------------------------------------------------

Διάπραξη αστικού αδικήματος

Η επαγγελματική ευθύνη του δικηγόρου καταρχήν μπορεί να προκύψει από τη διάπραξη αστικού αδικήματος. 

Ο κάθε επαγγελματίας, συμπεριλαμβανομένων και των δικηγόρων, σύμφωνα με το άρθρο 51(2) του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου (που κωδικοποιεί το κοινό δίκαιο) οφείλει να επιδεικνύει επιμέλεια κατά το χειρισμό των υποθέσεων του πελάτη του: 

Υποχρέωση να μην επιδεικνύεται αμέλεια υφίσταται στις πιο κάτω περιπτώσεις, δηλαδή Πρόσωπο που ασκεί με αμοιβή ή άλλως πως επάγγελμα, επιτήδευμα ή ασχολία ή παρέχει υπηρεσίες σε άλλο πρόσωπο υπέχει τέτοια υποχρέωση έναντι κάθε προσώπου επί του οποίου ή επί της ιδιοκτησίας του οποίου ασκεί το επάγγελμα, επιτήδευμα ή ασχολία ή προς τον οποίο παρέχει την υπηρεσία.»

Ο ορισμός της επαγγελματικής αμέλειας βρίσκεται στο άρθρο 51(1) του Νόμου:

«51(1) Αμέλεια συνίσταται – (β) στην παράλειψη καταβολής τέτοιας δεξιότητας ή επιμέλειας για την άσκηση επαγγέλματος, επιτηδεύματος ή ασχολίας όπως ένα λογικό συνετό πρόσωπο, που έχει τα προσόντα για την άσκηση του επαγγέλματος αυτού, επιτηδεύματος ή ασχολίας θα κατέβαλλε υπό τις περιστάσεις και στην πρόκληση ζημιάς εξαιτίας αυτής.»

Παράβαση συμβατικού όρου

Επαγγελματική ευθύνη μπορεί να προκύψει και από την παράβαση όρου της σύμβασης μεταξύ δικηγόρου και πελάτη. Κάθε σύμβαση παροχής υπηρεσιών εμπεριέχει σιωπηρό όρο ότι ο επαγγελματίας θα ασκεί λογική επιμέλεια και δεξιότητα κατά την παροχή των υπηρεσιών. Αν η

παράλειψη να ασκηθεί λογική επιμέλεια και δεξιότητα προκαλεί οικονομική απώλεια, ο πελάτης μπορεί να εναγάγει το δικηγόρο για αμέλεια.

Το αποτέλεσμα της αγωγής θα είναι το ίδιο ανεξάρτητα από το αν έχει εγερθεί για διάπραξη αστικού αδικήματος ή παράβαση συμβατικού όρου. Η αγωγή για διάπραξη αστικού αδικήματος μπορεί να έχει κάποια πλεονεκτήματα, ιδίως στις περιπτώσεις που η σύμβαση παροχής υπηρεσιών περιλαμβάνει όρους που εξαιρούν την ευθύνη ή περιορίζουν την πληρωμή αποζημιώσεων ή τροποποιούν το χρόνο παραγραφής.

Περιορισμός της επαγγελματικής ευθύνης

Σύμφωνα με τον περί Καταχρηστικών Ρητρών σε Καταναλωτικές Συμβάσεις Νόμο του 1996 ρήτρα που αποκλείει ή περιορίζει κατά τρόπο ανάρμοστο τα δικαιώματα του πελάτη σε περίπτωση μη πλήρους ή μερικής ή πλημμελούς εκτέλεσης οποιασδήποτε από τις συμβατικές υποχρεώσεις εκ μέρους του προμηθευτή, θεωρείται καταχρηστική.
Στην αγγλική υπόθεση Marplace (Number 512) Ltd v. Chaffe Street (2006) το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν λογικό το ανώτατο όριο ευθύνης στην επιστολή ανάληψης της υπόθεσης από το δικηγόρογια τους εξής λόγους:

• οι πελάτες ήταν εξοικειωμένοι με τις ρήτρες περιορισμού της ευθύνης σε επαγγελματικές συμβάσεις,

• οι πελάτες είχαν συζητήσει την πρόνοια περιορισμού με τους δικηγόρους και δεν είχε επιβληθεί ως μη διαπραγματεύσιμος όρος,

• η επιστολή ανάληψης της υπόθεσης περιλάμβανε πρόνοια για συζήτηση τροποποίησης του ανώτατου ορίου,

• το ανώτατο όριο καθορίστηκε με λογικές εμπορικές αρχές, λαμβάνοντας υπόψη την ασφαλιστική κάλυψη και το ασφάλιστρο καθώς και τις περιστάσεις της συναλλαγής.

Ευθύνη προς τρίτους

Ο δικηγόρος, όπως και κάθε άλλος επαγγελματίας, δεν υπέχει απλώς καθήκον εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που προκύπτουν από τη σύμβαση με τον πελάτη του, αλλά υπέχει δυνητικά και καθήκον προς τρίτους ιδιαίτερα σε σχέση με αμελείς / ανακριβείς δηλώσεις που προκαλούν οικονομική ζημιά

(Hedley Byrne & Co v. Heller & Partners Ltd (1963)). Όμως, αν δοθεί συμβουλή σε τρίτο μέρος με ρητή αποποίηση της ευθύνης, τότε δεν μπορεί να καταλογιστεί ευθύνη στον επαγγελματία.
_ _ _ _ _ _  _ _  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Διαβάστε το άρθρο:  Επαγγελματική Αστική Ευθύνη Νομικών 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Το απαιτούμενο επίπεδο επιμέλειας και δεξιότητας

Ο βαθμός επιμέλειας και δεξιότητας που αναμένεται από το δικηγόρο είναι εκείνος που λογικά αναμένεται από ένα συνηθισμένο ικανό δικηγόρο και όχι από ένα δικηγόρο που κατέχει υπερβολικά προσόντα. Στην αγγλική υπόθεση Lamphier v. Phipos (1838) λέχθηκαν και τα εξής: 

«Κάθε πρόσωπο καθίσταται μέλος ενός πολυμαθούς επαγγέλματος αναλαμβάνει ότι θα το εξασκεί με ένα λογικό βαθμό προσοχής και επιδεξιότητας. 

Δεν αναλαμβάνει, αν είναι δικηγόρος, ότι θα κερδίσει οπωσδήποτε την υπόθεσή σου, ούτε αν είναι γιατρός ότι θα επιτύχει μια θεραπεία, ούτε αναλαμβάνει ότι θα χρησιμοποιήσει τον υψηλότερο βαθμό επιδεξιότητας. Μπορεί να υπάρχουν πρόσωπα που έχουν καλύτερη εκπαίδευση και μεγαλύτερα πλεονεκτήματα από αυτόν, αλλά όμως αναλαμβάνει να επιδείξει ένα καλό, εύλογο και ικανό επίπεδο επιδεξιότητας.»

Σε υποθέσεις όπου προβάλλεται ισχυρισμός για παράβαση καθήκοντος επιμέλειας το δικαστήριο θα εξετάσει ποιο επίπεδο δεξιότητας παρουσίαζε τον εαυτό του ότι κατείχε ο δικηγόρος. 

Το δικαστήριο θα τον κρίνει ανάλογα με το επίπεδο δικηγόρων που κατέχουν παρόμοια προσόντα και δεξιότητες.

 Επομένως, αν κάποιος δικηγόρος καθοδηγεί τους πελάτες του που στηρίζονται στις συμβουλές του πιστέψουν ότι έχει ανώτερο επίπεδο επαγγελματικής ικανότητας, τότε το δικαστήριο θα τον κρίνει ανάλογα με το επίπεδο των «ειδικών» συναδέλφων του. Παρόλον που το ζήτημα αυτό δεν αποφασίστηκε στην υπόθεση Duchess of Argyll v. Beuselinck (1972), όπου ο πελάτης ζήτησε συμβουλή από δικηγόρο για τομέα στον οποίο δεν παρουσιαζόταν ως ειδικός, ο δικαστής ανέφερε και τα εξής:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο άπειρος δικηγόρος έχει ευθύνη αν αποτύχει να φθάσει το επίπεδο ενός λογικά ικανού δικηγόρου. Αλλά αν ο πελάτης αναθέτει την υπόθεσή του σε δικηγόρο ανώτερης βαθμίδας και με μεγάλη εμπειρία, θα απορριφθεί μια αγωγή για αμέλεια αν φανεί ότι ο δικηγόρος δεν επέδειξε την επιμέλεια και φροντίδα που αναμενόταν από αυτόν, παρόλον που δεν έπεσε κάτω από το επίπεδο ενός λογικά ικανού δικηγόρου; Αν ο πελάτης συμβάλλεται με ειδικό, και αναμφίβολα αναμένει ότι θα πληρώσει ανάλογη αμοιβή, δεν δικαιούται να αναμένει κάτι περισσότερο από το επίπεδο του λογικά ικανού; 

Αναφέρομαι όχι απλώς σε εκείνους που είναι ειδικοί σε συγκεκριμένο κλάδο δικαίου, αντιπαραβάλλοντάς τους με τους γενικούς δικηγόρους, αλλά επίσης και σε εκείνους με μακρά πείρα και μεγάλη δεξιότητα αντιπαραβάλλοντάς τους με εκείνους που ασκούν δικηγορία στον ίδιο κλάδο δικαίου αλλά που κατέχουν μάλλον συνηθισμένες ικανότητες και έχουν λιγότερη πείρα.»

Αποζημιώσεις

Όταν διαπράττεται ένα αστικό αδίκημα, το πρόσωπο που υφίσταται βλάβη ή ζημιά δικαιούται να αναζητήσει αποζημιώσεις από τον αδικοπραγούντα (άρθρο 3 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου). 

Το δικαστήριο επιδικάζει αποζημιώσεις που αποσκοπούν στο να θέσουν το ζημιωθέν μέρος πίσω στη θέση που ήταν πριν να διαπραχθεί το αστικό αδίκημα. Σε περίπτωση παράβασης της σύμβασης, ο ζημιωθείς συμβαλλόμενος έχει δικαίωμα αποζημίωσης από τον υπαίτιο αντισυμβαλλόμενο (άρθρο 73 του περί Συμβάσεων Νόμου). Το δικαστήριο επιδικάζει αποζημιώσεις που αποσκοπούν στο να θέσουν το ζημιωθέν μέρος στην ίδια θέση που θα ήταν αν το υπαίτιο μέρος είχε εκτελέσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις, κατά την έκταση που αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την πληρωμή χρημάτων.

Κατά την επιμέτρηση των αποζημιώσεων υπερισχύει η αρχή ότι οι αποζημιώσεις πρέπει να είναι λογικές.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

δείτε Οδηγίες εφαρμογής GDPR για δικηγόρους από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών

------------------------------------------------
πηγή 

Μπορείτε να διαβάσετε ολη την έρευνα του κ. Μιλτιάδη στο παρακάτω link σε μορφή pdf που αποτελείται απο 50 σχεδον σελίδες και εχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για οσους ασχολούνται με την πώληση - προώθηση των συγκεκριμένων ασφαλιστικών προϊόντων.

http://www.iac.org.cy/easyconsole.cfm/p ... ilename_el